Dzisiaj nie mam zbyt wiele czasu, dlatego decyduję się na niewielką pętlę szosą. Jadę w kierunku Tworoga, starając się jedna unikać 11-tki. Potem w stronę Wielowsi - uwielbiam ten odcinek, jest dobry asfalt (za wyjątkiem kilkuset metrowego odcinka). Następnie prosto do domu.

Plan na dzisiaj to ponowny objazd wokół lotniska. Co prawda prognoza zapowiada deszcz ok. 19-tej, dlatego wychodzę tuż po 16-tej, aby zdążyć przed opadami.

Niestety pogoda sprawiła figla i 2 h wcześniej rozpadało się na dobre. Przed dużym opadem zdążyłem jeszcze wrócić z Ostrożnicy do Świerklańca, już co prawda w deszczu, ale jeszcze dało się ujechać.

W samym Świerklańcu jakieś 30 min przerwy. Po tym czasie zaczyna się wypogadzać. Wracam do domu. Nie byłem przygotowany na takie warunki. Morale niskie...

Czas na szosę, wybieram się na rundę wokół lotniska. Po ostatnich intensywnych opadach deszczu wilgotność sięga zenitu. Jadąc na klamkomanetkach, okularach i kasku zbierają się krople wody. Na dodatek licznik, który dzielnie służy od kwietnia 2014 roku, zaczyna szwankować. W momencie wskazuje zera w zakresie prędkości i kadencji. Zrzucam to na baterie, jednak niestety nie mam zapasowej przy sobie, wymienię w domu.



Mimo niezbyt ciekawych warunków pogodowych, jazda bardzo przyjemna, tempo też dobre.

Kontynuuję mój sierpniowy urlop. Upalny dzień czas zwieńczyć przejażdżką po lesie. Wychudzę po 18-tej, jest jeszcze trochę czasu do zachodu słońca, wybieram zatem Pętlę z cisem Donnersmarcka. Na szlaku spotykam jedynie pojedynczych bikerów. Tak to już jest, że początkiem sezonu, kiedy to jeszcze każdy ma dużo energii, motywacji do jazdy, ruch jest znacznie większy. Pod koniec sezonu, nawet w dni z dobrą pogodą, szlaki świecą pustkami... 

Wyjście wieczorem na szybki przejazd po lesie. Jest bardzo ciepło, dlatego postanawiam uciec do lasu, gdzie warunki są zdecydowanie bardziej przyjazne.

Ostatnio sprawdzałem wyciągnięcie łańcucha YBN, jaki testuję od wiosny. Ku mojemu zaskoczeniu po 3 400 km jest w bardzo dobrym stanie! Pracuje wyśmienicie. Jest to zdecydowanie lepszy wynik od ostatniego Shimano Ultegra, który przejechał niespełna 3 000 km i postanowiłem go zmienić. Dzięki taktyce jazdy na trzy łańcuchy, kaseta ma aktualnie 9 900 km i w zasadzie jedynie na jednej koronce widać delikatne zużycie.

Po ostatnich szybkich setkach trzeba nieco wspomóc mięśnie w wypłukaniu kwasu mlekowego. Dlatego późnym wieczorem wybieram się na przejażdżkę MTB po lesie. Planowałem nieco dłuższy wypad, jednak ciężkie chmury zapowiadające deszcz zmusiły mnie do szybszego powrotu.

Dzień po rekordowym przejeździe na odcinku pow. 100 km postanawiam ponownie przejechać tą trasę. Warunki są podobne, może wiatr delikatnie słabszy, chociaż już wczoraj nie przeszkadzał zbyt mocno.

Po kilku kilometrach jestem bardzo pozytywnie zaskoczony formą. W ostatnich 3 dniach pokonałem ponad 220 km, z czego prawie 120 na MTB (głównie w terenie), a nogi pracują wyśmienicie! Jedzie się na tyle dobrze, że średnia na ok 40 km szybuje do prawie 29 km/h :). Tak, pamiętam żeby pierwszą połowę zakładanego dystansu przejechać spokojnie, ale po prostu nogi same niosą...



Mamy 15 sierpnia - dzień wolny, wieczorem na drogach są pustki, co pomaga skoncentrować się na utrzymywaniu stałego, dobrego tempa. Mimo to jest okazja do focenia :)



Powrót do domu tuż przed zmierzchem.



No i ponownie poprawiam raptem wczorajszy rekord i nowy rekord średniej prędkości na odcinku pow. 100 km, który aktualnie wynosi 27,72 km/h :)

PS. dzięki za uwagi do tekstu ;P

Czas na dobre rozpocząć sierpniowy urlop. Jak to mawia jeden z kolegów: "Człowiek myśli, Pan Bóg kryśli", Tak też się stało. Mieliśmy różne plany, jednak ostatecznie najbliższe dwa tygodnie spędzimy w domu, posiłkując się drobnymi wypadami. W takim razie będzie więcej okazji do kręcenia..

Pogoda dopisuje, więc wybieram się na pętlę 100 kilometrową. Pierwsza część delikatnie pod wiatr, który w drugim etapie odrobinę pomaga.



Jechało się bardzo dobrze, co przełożyło się na nowy rekord średniej prędkości na odcinku pow. 100 km, który aktualnie wynosi 27,12 km/h.

Pokaż trasę GPS

Po ostatniej burzy, która zastała mnie dojeżdżając do domu, postanawiam przejechać się pętlą z cisem Donnersmarcka, aby zobaczyć jakie żywioł spowodował szkody.

Spodziewałem się jednak większej liczby połamanych drzew. Ewidentnie były miejsca, gdzie wiatr przybrał największą siłę, podczas gdy nieopodal nie było widać żadnych skutków nawałnicy.

Kolejny treningowy wyjazd. Tym razem nie atakuję już segmentu, jedynie utrzymuję równe tempo w trakcie całego wyjazdu. Po ostatnich atakach na wynik na segmencie, czuję zmęczenie w nogach. Przyda się dzień odpoczynku przed weekendem.

Wracając do domu widzę zbliżającą się burzę - w mediach ostrzegali przed nagłymi burzami. Myślałem, że zdążę dojechać do domu (dlatego też nie schroniłem się np. w jakimś sklepie). Jednak na ok. 2 km przed domem dopadła mnie burza. A w zasadzie niemal trąba powietrzna. Widoczność była momentami na odległość kilkudziesięciu metrów, bardzo silny wiatr zabierał coraz to większe rzeczy - o piachu i ziemi nie wspominając.
Słysząc wycie wiatru, który jak tylko minąłem dom z całą siłą przesuwał mnie o nawet 2 metry na drodze, jadę dalej. To już tylko kilkaset metrów... Omijam wszystkie drzewa, w oczach piach, w ustach piach... masakra. Ale udało się...

PS. przez myśl nie przeszło mi, aby robić jakiekolwiek foty.. :)