Po wyprawie z Mikim, udaję się jeszcze na samodzielną przejażdżkę lasem do Mikołeski. Słońce jest już nisko i szybko zaczyna się ochładzać.



Po krótkim przystanku w samej Mikołesce, podobną trasą wracam do domu.

Na rower wsiadam dopiero o 8:45. Jedzie się bardzo przyjemnie, jest chłodno, ale przy stosunkowo niskiej wilgotności komfortowo. O dziwo wiatr nie przeszkadza - momentami nawet delikatnie pomagał. Mimo całkiem dobrych warunków pogodowych, pierwszego kolarza spotykam dopiero po 26 km (kolejnego po następnych 15 km).
Pierwszy odpoczynek zaplanowałem w Zalesiu Śląskim, dojeżdżając na horyzoncie pojawia się cel wycieczki.






Po krótkiej wizycie w Sanktuarium, udaję się do pobliskiej restauracji. Przed drogą powrotną trzeba się zregenerować. Siedząc w ogródku (słońce pracowało idealnie, bezchmurne niebo), zauważam że niektórzy "mają łatwiej":


Mam nadzieję, że ten biker rozplanował zużycie akumulatora i nie braknie mu "prądu" kilka kilometrów przed domem ;).

Po ok. 30 min postanawiam jeszcze zobaczyć pobliski pomnik i amfiteatr. Bardzo urokliwe miejsce.




Urokliwe, jednak wyjazd z niego wymagał sporego nakładu sił. Kilkuset metrowy podjazd po kostce brukowej o nachyleniu 12% dał mi się we znaki.

W drodze powrotnej robię dwa krótkie odpoczynki, głównie na posiłek i uzupełnienie płynów. Zdaje się zbyt krótkie, podjazd po kostce również daje znać o sobie. Do domu dojeżdżam na oparach.

Super wycieczka, wpada ponad 124 km i prawie 640 m przewyższeń :).

Spróbuję jeszcze zreanimować oponkę, przebieg to raptem 2,2k km ;)

W międzyczasie postanowiłem przyspieszyć wymianę łańcucha w szosie, w poprzednim (3,5k przebiegu) prawie wpadał miernik 0,75. Może uda się zaoszczędzić nieco gotówki na pozostałych elementach napędu. Założyłem wczoraj nową Ultegrę


i dzisiaj był dzień prawdy. Łańcuch został bardzo dobrze przyjęty i póki co nie ma konieczności wymiany innych elementów. Jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem całość wymienię dopiero za 3,5-4 tys. km.

Dzisiaj zatem stała jazda z tętnem 145-155

Kadencja 77

Dzięki dzisiejszej jeździe mam w sumie w tym roku pokonanych ponad 1000 km w poziomie i ponad 4000 m w pionie.

Szybki wypad na trasę treningową.

Nogi pracowały dobrze, był delikatny wiatr SW (2 może 3 m/s). Pomyślałem, że spróbuję zaatakować segment Księży Las - Jasiona. Mając to na uwadze, dojeżdżam do Księżego Lasu spokojnie, jedynie zozgrzewając mięśnie. Faktycznie w pierwszej części odcinka wiatr delikatnie pomagał, zatem od razu ogień. Tętno szybko dochodzi do 180. Po ok. 40% i zakręcie w lewo nie mogłem dalej liczyć na pomoc wiatru, który wiał dokładnie z lewej strony. Jednak mimo wszystko udało się utrzymać wysokie tempo. Tętno nie spadło poniżej 178, pod koniec nogi piekły. Nie odpuszczałem do samego końca.

Wynik: 5:05, czyli poprawa o 21 sek. w porównaniu z poprzednim PR oraz 12 miejsce na 121 klasyfikowanych! Do 5 miejsca brakuje aktualnie kilku sekund, więc jest możliwy awans na wysoką lokatę.
Na całym segmencie av 36,6 km/h.

Powtórka z wczoraj, z tą różnicą że dzisiaj pogoda znacznie lepsza. Bezchmurne niebo, 16 st. C i delikatne podmuchy wiatru. Mimo, że wyszedłem raptem 10 min wcześniej, to na całej trasie nie było potrzeby uruchomienia lampek ostrzegawczych.

Ponownie raczej spokojna jazda z utrzymywanym pulsem w granicach ~145 (z wyjątkiem jednego podjazdu).

Kadencja 76.

Dzisiaj aura nieco lepsza, chociaż i tak ciężkie chmury i raptem 12, a miejscami 13 st. C.

Jednak po 18-tej decyduję się na trasę treningową. Jadę spokojnie, starając się utrzymać tętno na poziomie 140-145, max 150. Odczuwalny delikatny NW wiatr.

Kadencja 76.

W końcu mamy normalną strefę czasową. W końcu normalna (przynajmniej dla bikerów) pogoda. Do jest dosłownie dobra zmiana ;)

Po szybkim obiedzie ruszam równie szybko na trasę treningową. Noga dobrze podaje, może kondycja jeszcze nie ta, ale jak na ten etap sezonu jest naprawdę dobrze.



Kadencja 82

Od początku roku w jakiś dziwny sposób kilometry dosyć słabo nawijają się na licznik. Nie jest dobrze... Na tym etapie każdy z zakończonych miesięcy kończę na minusie względem analogicznego m-ca roku poprzedniego :(.

Po dwutygodniowej przerwie postanawiam nieco poprawić sytuację. Umawiam się z Pawłem na rundę ok 50-60 km. Jest coraz cieplej, termometr wskazuje 16 st. C, jednak jadąc pod wiatr czuć jeszcze ostatnie oznaki zimy.

W ostatnim tygodniu zakupiłem fajne zaciski - poprzednie były z różnej parafii, a na dodatek zaoszczędziłem 28 g!!! ;)


Jutro zapowiada się rajza po lesie. Ciekaw jestem jak spisze się nowy napęd - w międzyczasie wymieniłem kasetę w MTB.

W tygodniu wymieniłem łańcuch w MTB, kiedy to zauważyłem wyciąg na poziomie ponad 1.0 mm.


Niestety, ponownie okazuje się, że koniecznie trzeba wymienić również kasetę - łańcuch nie współpracuje ze zużytą kasetą, przeskakując na dwóch głównych biegach.. Wiem, wiem, wg teorii należy wymienić od razu całość, jednak zawsze zaoszczędzoną gotówkę przeznaczyć na jakąś inwestycję. A takich w głowie roi się około mnóstwo.

A więc po 200 m i diagnozie dotyczącej wymiany kasety, jadę dalej w nieco gorszym humorze. Aura nie pomaga, jest 4 st. C i na dodatek wilgotno.

Jadę podobnie, jak tydzień temu, w planach mam ponowny atak na segment Kalety-Głęboki Dół. Ponownie udaje się poprawić najlepszy czas o 15 sek , mimo chwilami przeszkadzającego wiatru. O napędzie nie wspominam. Widać, że baza jest solidna do kręcenia w tym roku, nie zapeszając ;).

Kilka fotek na Głębokim Dole.




Wiosnę trudno było dzisiaj spotkać.

Baaaardzo kolarska sobota. Wpierw wyjście po 13-tej na szosę, a następnie tzw. mistrzostwa wiosny - wyścig Mediolan-San Remo.

Najpierw węgiel, a więc koktajl: 0,3 mleka, 1,5 banana oraz dwa kawałki arbuza.


Po pomocy żonie w porządkach świątecznych, mniejszej większej - na pewno konstruktywnej ;) wsiadam na szosę.

Jedziemy z Pawłem do Krupskiego Młyna - wpierw krajową 11-stką, następnie korzystamy już z mniej uczęszczanych, gminnych dróg.


Tym razem nie ma co narzekać na wiatr, przeszkadzał jedynie przez odcinek ok 2 km.. Cała trasa raczej spokojna, tętno 140-150, ale na dwóch odcinkach poszaleliśmy z Pawłem. Pierw Paweł na podjeździe na wiadukcie między Kielczą, a Wielowsią oraz zjeździe z niego. Ja z kolei nadałem mocniejsze tempo na odcinku Księży Las-Wilkowice. Paweł chciał poprawić, jednak ja nie dałem już rady dopaść jego koła, więc odpuścił.

Fajna wycieczka, z dużą ilością słońca. W końcu jakiś pozytyw! Tak ich mało w ostatnich miesiącach.